جستجو
-
۱تصویر
نکاح نامه فاطمه خانم و خدا کرم، ۱۳۰۲ ق
نکاح نامه فاطمه خانم، دختر عباس، با خدا کرم، پسر بدل عریاندبی، با صداق به مبلغ ۲۲ تومان وجه رایج ناصریه ۲۶ نخودی و مقداری اثاث خانه؛ شهود عقد: محمد علی، پسر محمد قلی هرزندی، حبیب اله، پسر میر ابوطالب.
-
۱تصویر
نکاح نامه عقد موقت دخی خاتون و بخشعلی، ۱۳۰۵ ق
نکاح نامه عقد موقت (صیغه) دخی خاتون، دختر مشهدی محمود، با بخشعلی، پسر عباس؛ شهود عقد از طرف داماد حسنقلی، برادرش، و از طرف عروس مجید، برادرش؛ مبلغ اجاره در تمام مدت مزبور یک تومان و مدت صیغه پنج سال هلالی
-
۱تصویر
نکاح نامه لیلی خانم و آقا اسماعیل، ۱۲۹۵ ق
نکاح نامه لیلی خانم، دختر علی اصغر، با آقا اسماعیل، پسر فرج الله زالی؛ شهود عقد از طرف داماد آقا نصرالله، پسر کربلایی احمد، و از طرف عروس کربلایی رستم، پسر موسی؛ با صداق به مبلغ هفده تومان و پنج [ناخوانا] ناصریه ۱۸ نخودی
-
۱تصویر
بیع نامه سکینه خانم و برادرش، علی اصغر، ۱۲۹۹ ق
سکینه خانم، دختر کربلایی حسن، همگی سهم آب از قنات مزید در جیکای هرزند عتیق را با جمیع لواحق و توابع به برادرش، کربلایی علی اصغر، در ازای مبلغ سه تومان واگذار کرده است.
-
۱تصویر
وصیت نامه محمد، ۱۳۰۷ ق
وصیت محمد، پسر باقر، و تقسیم سهم های زینب، مبلغ ۱۲ هزار دینار، معصومه، دختر اسماعیل، ۶ هزار دینار، و علی، محمد حسین، و یوسف.
-
۱تصویر
نکاح نامه نرجس خاتون و جلیل، ۱۳۰۲ ق
نکاح نامه نرجس خاتون، دختر آخوند ملا عبدالرحیم، و جلیل، پسر کربلایی رضا دیزجی؛ شهود عقد: کربلایی رستم، پسر موسی، و آخوند ملا عبدالکریم؛ با صداق به مبلغ ۷ تومان و یک اشرفی ناصری ۱۸ نخودی. یادداشت حاشیه: مهر به مبلغ ۹ تومان در تاریخ ۲۶ رجب ۱۳۰۳ وصول شده است.
-
۱تصویر
پشه نامه ننه خانم، ۱۳۱۲ ق
صورت جهیزیه ننه خانم، دختر آخوند ملا عبدالرحیم، شامل اثاث خانه و وسایل آشپزخانه.
-
۱تصویر
پشه نامه نرجس خاتون، ۱۳۰۳ ق
صورت جهیزیه نرجس خاتون، دختر آخوند ملا عبدالرحیم، شامل اثاث خانه و وسایل آشپزخانه.
-
۱تصویر
بیع نامه، ۱۲۹۳ ق
کربلایی آقا علی اصالتا و وکالتا از طرف حاجی جعفر و همشیره اش، پر خانم، فرزندان کربلایی تقی، و محمد، پسر علی اکبر، به وکالت از یوسف و کریم، پسران یعقوب، یک قطعه زمین در کوه هرزند عتیق مشهور به ملا چقوری را به آخوند ملا عبدالکریم در ازای مبلغ ۳ هزار دینار وجه رایج المعامله ناصری فروختند.
-
۱تصویر
شکایت علیه همسر نصرت، ۱۲۸۶ ق
نویسنده ادعا کرده است که پس از فوت نصرت، همسر او سه طاقه شال کرمانی و بعضی اجناس او را از خانه مرحوم برده است. شخصی را به دنبال او فرستاده اند تا در محضر شرع تکلیف او معلوم شود.